Anne Sütü Meselesi..

Anne sütü konusu yeterince muallak bir konuydu.Mevzu yine doğum şeklime bağlanacak ama sezeryan olmamla birlikte daha da önem kazandı. Hamilelik süresince vücudunuzda birçok değişim yaşanıyor. Mesela göğüslerinizde karnınızla yarışıyor adeta, bunun bir hazırlık olduğunu bebeğinizi emzireceğiniz mesajını alıyor alışıyorsunuz hatta mutlu bile oluyorsunuz hayal kurmanıza yardımcı olduğu için.. Ancak işler herzaman istediğiniz gibi gitmiyor. Hamileliğimin son haftalarında ziyaretime gelen bir yakınım bomba soruyu sordu..'' Sütün gelmeye başladı mı? '' Ben kemküm yok ne sütü daha doğurmadım ki falan derken bozuldu hee diyerek konuyu kapattı.Akşamına annemi aradım anne benim sütüm gelmedi dedim o da bozuldu. ''Ben sana hamileyken son ay hep sütüm gelmişti '' dedi.. Aldı beni bir telaş..  Sütüm yok göğüslerim emziren anne tabiriyle fosss.. Ahaha bu blogu yazmaya başladığım günü hatırladım da şimdi size bahsettiğim bu detayları yazmam için çıldırmış olmam gerekiyor galiba :) Herneyse bu kaygılarla sütüm ha bugün ha yarın gelecek diye bir heyecanla doğuracağım günü ettim.

Doğumun sezeryan olacak olması benim sütümün gelmeyeceğine dair inancımı kuvvetlendirdi.Korkuyordum zaten normal doğuramayacaktım bir de üstüne bebeğime mama mı verecektim. Ahh şu ukalalık, çok bilmişlik, yaşamadan yaşanmışlık katılarak yapılan artistlik !!!
Doğum gerçekleşti bebeğimi bana verdiler öncelikle ebe kızmız ki çok genç bir hanımdı bebeğin damağını açarak böyle bir tabir varmış emzirmeye hazır hale getirdi ve garip bir yöntemle memeye tutturdu. Oysa bende süt yoktu ! Sezeryan doğuranlarda süt hemen gelmez 3 gün sürebilir stres yapmayın uyarısı zihnimdeydi. Fakat şükür ki sütüm geldi Ela da oldukça istekliydi.Herşey yolunda görünüyordu.

Eve geldiğimiz gece işler karıştı.Bebek durmaksızın ağlıyor,o ağladıkça ben ağlıyordum.Bebek neden ağlar sorusunun ilk ve tek cevabı aç olmasıydı. Bebeğim açtı memede süt yoktu.Delirmek üzereydim lohusalık tam bir cinnet hali.. Uzun vadeli değil ama ara ara yoklayan bir manyaklık. Adet öncesş depresyon halinizin yüz katını düşünün ve olmadık zamanlarda yokladığını ? Saat 03:00 sularında zat_ı muhteremi eczaneye mama almaya gönderdim. Evet pes etmiştim bebeğim mama kullanmaya başlayacaktı !

Ela, mamayı bir sefer aldı.Çevremde söylenmeler ahh biberonun akış hızına alışırsa ahh sütün kesilirse ahh mamayı çok severde sütünü beğnemezse bıdıbıdı.. Ela mamayı hiç sevmedi ! O gecenin ardından  birkez daha denediğimizde her defasında reddetti.Üstelik gerek de yoktu. Yenidoğan bir bebeğin midesi bir kiraz tanesi kadardı.Boşuna üzülmüştüm.Sütüm onun ihtiyacı olduğu kadar geliyordu.İlerleyen günlerde onun ihtiyacı arttıkça sütüm de aynı oranda arttı.(Çok şükür)

 

Süt için mucize formüller var mı bilmiyorum ama benim rutinim şöyle..

• Su ! Bol bol patlayana kadar su zaten çok severim ama yaz olmasından sebep daha da arttırdım.
• Dereotu ! Bu bitkinin süt yaptığını öğrendiğimde sanırım lisede falandım.Tamamen kulak dolgunluğundan ibaret bir deneyim oldu ama işe yaradı.Oran isterseniz güne başlarken kahvaltıda ilk günlerinizde hemen hemen yarım demet !
• Humana -Anne Sütünü Arttıran Çay ! Hastane çantama bile koymuştum.Sıcak veya soğuk içilebiliyor ben hep soğuk içtim.Diğer markaların ürünlerini de denedim ama bunun faydasını görmedim.Günde bir büyük su bardağı içiyorum.

Benim rutinim bu şekilde ama herkeste aynı rutin faydalı olur mu emin değilim size iyi gelen şeyleri bir şekilde deneme yanılma yoluyla anlamanız gerekiyor.

 



Gelelim işin diğer boyutuna.. Bu yazıyı okuyan yüzlerce taze annenin bu satırlara kadar gelip ama benim sütüm yok veya kafii değil  ,ben mama veriyorum diyen vicdan azabını hisseder gibiyim. İnanın tüm kalbimle söylüyorum hiç gerek yok. Sizi üzen bebeğinize süt verememek değil bunun sizde yarattığı psikoloji olmalı.

 

52 günlük anneliğim size ne kadar güvenilir gelir bilmiyorum ama bebekle ilgili başınıza herşey ama herşey gelebilir.Süt olmayabilir,bebek saatlerce uyumayabilir,saatlerce ağlayabilir,çok az emebilir çok emebilir, mama bebeğe sütünüzden daha çok yarayabilir sütün bir gün pattt diye kesilebilir sonra birden yine gelebilir sütünüz bebeğe zarar verebilir ...  Size mantıksız gelen herşey ama herşey başınıza gelebilir.Benim sütüm fışkırırdı,tüm gün yemek yemezdim göğüslerim çatlardı,benim bebeğim 1 saat meme emerdi, anne sütü emmezse hiçbirzaman sağlıklı büyüyemez vs vs tüm zırvalıklara kulaklarınızı tıkayın. Bebeğiniz bir şekilde büyüyecek ve anne olarak siz elinizden geleni yapacaksınız hepimiz gibi .. Ama elinizden geleni  !!! Gelmeyen kısmı sadece sizi incitecek bu da bebeğinize yansıyacak.

 

Çoook uzun bir yazı oldu farkındayım aslında bebekli bir kadının bu yazıyı okuması büyük bir incelik  peki ya yazması ?  yazması 4 günümü aldı :P Göğüs Pompası,Gaz,Lohusalık   vb konularla ilgili birkaç başlık daha var kafamda inşallah yazmaya vakit bulabilirim.

Doğum Hikayem (Spinal Sezeryan)

Ve minik kurabiyemize kavustum... Taaaa Tatammmm haberi sıcak sıcak vermeyerek işin eğlenceli heyecanlı kısmı için 45 gün kadar geç kalmış olabilirim. Ama yazacak vaktim yoktu.Ben isterdim ki doğurayım iki gün sonra yazayım bir haftalık duygularımı yazayım hamilelik haftalatımı sıraladığım gibi ,gaz krizlerini ,benim ruhsal krizlerimi yazayım , kırk çıkma seremonisi yazayım ama maalesef.. B.Ö ve B.S diye bir kavram var artık hayatımda. Bebekten Önce Bebekten Sonra ..  Annemin deyimiyle ben artık çocuklu bir kadınım ve artık hiçbirşey eskisi gibi olmayacak :)

Son yazının ardından tam 40.Haftada kontrole gittim.Herşey aynıydı bebek aşağı inmemişti,sancım yoktu,açılma yoktu doğurmaya delil olarak gösterilebilecek hiçbirşey yoktu. Aksi gibi suyum azalmıştı ve bu bebek için an itibariyle olmasa da ilerleyen günlerde sıkıntı yaratabilirdi. Normal doğum için sıradan bir hamilenin yapmaması gereken herşeyi yapmış kilometrelerce yürümüş son haftalarında koca bir evi tek başına temizlemiş kendimi yorabildiğim kadar yormuştum.Üstelik son  15 gündür envayi doğum hareketleri açılma hareketleri yapmıştım. Başından beri normal doğum istiyordum üstelik fiziksel olarak oldukça müsaittim ve fakat olmadı! Dr daha fazla beklemenin mantıklı olmadığını bebeği 40+ 1 de yani hemen ertesi gün almak istediğini söyledi. Düşündüm elbette derin bir hayalkırıklığı içindeydim muhtemelen bunda hayatımdaki sezeryan doğuranın pek de  doğum yapmış sayılmayacağı imasında bulunan çokbilmişlerinde etkisi vardı. Ama dr da güvenmek istiyordum üstelik artık gerçekten bebeği taşımakta zorlandığımı farkettim.

Vee netice olarak dr önerisini kabul ettim. Ertesi gün sabah 09:00 için sözleştik.Akabinde zat_ı muhteremi aradım İstanbul'dan yola çıkması gerektiğini söyledim.. Bu arada dogumu ailemin yanında yapmaya karar verirken en büyük korkum doğumda zat_ı muhteremin yanımda olamama ihtimaliydi.Neyse ki bu durum ortadan kalkmıştı ? Yoksa kalkmamış mıydı ? Saat 12:00 sularında eve geldik. Hayatta en sevdiğim yemeklerden birisi annemin domatesli sarımsaklı makarnasıdır lingue ile yapılması tercihimdir iki tabaktan fazla bile yemişliğim vardır. Annem bana bir kıyak yaptı ve eve gider gitmez domatesli makarnamı yaptı. Saat 16:00 sularında garip birşeyler olduğunu farkettim. Altıma kaçırıyordum üstelik kontrol edemiyordum ve bu durum çok komiğime gitmişti.Gebelikte özellikle son haftalarda idrar kaçırma normal kabul edilebiliyor 40 haftaya gelmiştim başıma böyle birşey gelmemişti. Bunu da yaşayacağım herhalde diyerek önemsemedim. Neyse ki yarın sabah yavruma kavuşacaktım!  Aradan geçen 15 dk boyuca idrar kaçırma olarak iddia ettiğim durum devam etti anneme dr gitmemiz lazım suyum geldi dedim. Babam dondurmalı baklava yiyordu baktım oldukça keyifliydi neyse keyfini bozmayalım biraz daha idare ederim dedim :) Sonradan babama anlatığımda manyak olduğumu düşünüyor.

Hastaneye vardığımızda dr sanki beni bekliyormuş gibiydi hiç şaşırmadı gelen suyun ne suyu olduğunu anlamak için renk değiştiren bir ped verdi.Bu arada su gittikçe artıyor hastanede gezinmek benim için zorlaşıyordu. Ped renk değiştirdi evet suyum gelmişti fakat sancım yoktu. Suni sancı yapılamazdı çünkü bebek yukardaydı acilen sezeryan olmam gerekiyordu.Plandan ne kadar hoşlanıyorsanız hayat sizi o kadar zorluyor. Kocam yolda az önce camış gibi iki tabak makarna yemişim ve sezeryan olacağım  !

Yatış yapıldı odama geçtim annemi babamı eve gönderip makyaj malzemelerimi doğum çantamı bebeğin çantasını diğer ihtiyaçlarımı ve düzleştiricimi istedim.O sıcak yapış yapış havada doğuma hazırlanırken saçlarımı düzleştirdik makyajımı yaptım üstümü değiştirdim ve yine acilen aradığımız doğum fotoğrafçısına poz vermeye başladım. En sevdiğim huyumdur ki ne zaman gerçek bir kriz olsa yani velveleyi benim çıkartmadığım çirkefleşmeye kendimi zorlamadığım gerçek bir kriz ben tam bir profesyonel olur herkesi kendime hayran bırakırım.Sakindim ve öyle olmam gerekiyordu. Doğuma gitmeme 15 dk kala zat_ı muhterem geldi fotoğraf çekimine devam ettik keyfim yerimdeydi sürekli nstye bağlıydım herşey kontrol altındaydı.

Saat 20:20 civarı ebe ve hemşireler geldi.Önlüğümü giymiş kurbanlık koyun gibi bekliyordum.Herşey yolundaydı mutluydum az sonra kızımıza kavuşacaktım. Herkes gergin ve telaşlıydı bu kadar rahat olmama da anlam veremiyorlardı.Yukarı çıkışımızı onların beni ameliyataneye kadar takip edişini zat_ı muhteremin dua edişini annemin ağlayışını vs hiç hatırlamıyorum sonradan izlediğim görüntülerden bile hatırlayamadım. Benim için başlangıç buz gibi bir ameliyathanede sırtımı döndüğüm anestezistin ''neden epidural istiyorsun ben önermiyorum sadece spinal yapmak taraftarıyım '' sözleriydi. Beni ikna etti epiduralden vazgeçtim sadece spinal yapacaktık sinek ısırığı gibi olacaktı.. Arada sohbet ettik işlergüçlerden bebeğin adından yaşımdan vs bahsettik.Sonrası ayaklarım uyuştu kontrolden çıktı.Akabinde korkunç bir mide bulantısı geldi dr ben kusuyorum haberiniz olsun dedim. Yoook olmaz iki dk dayan geçecek dediler ben beşinci ayet el kürsi geçmiştim ki kusma hissim kayboldu.Sonrası...

Sonrası yok 25.06.2014 günü 20:36 sularında 47,5 cm 3670 kg  bebeğimi yanağıma dayadılar sustu elini yüzüme koydu içini çeke çeke sakinleşti.  Kokladım elleri buz gibiydi öptüm. Kanlı suratına aşık oldum.. Ağladım.. O da ağladı.. Seni nefes aldığım sürecek koruyacağım üzülmemen için elimden geleni yapacağım diye yemin ettim o ameliyat masasında.. Niye böyle birşey yaptım nereden aklıma geldi en ufak bir fikrim yok. O anı izah edemem o anı izah edebilen birisi var ise de onun insanlığından şüphe ederim.Yok tarifi yok yaşamak lazım Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah..

40 haftalık bu süreç bu şekilde son buldu.. Sonradan anladım ki nasıl son bulduğu değil sağlıkla son bulmasıymış önemli olan Bin Şükür ! Her son bir başlangıç dedikleri dogruymuş hayat sıfırlanarak o günden sonra yeniden başladı.Ben yeniden doğdum herşey yeniden anlam kazandı.Tüm kelimelerin tüm ifadelerin tüm mimiklerin anlamı değişti hepsi Ela oldu..

Hamilelikte 39.Hafta

Aslında bu haftaya geleceğimi tahmin etmiyordum. Emsallerim 37. Haftadan itibaren doğurmaya başlayınca insan da hevesleniyor.Geçen her gün gecikme hissi uyandırıyor insanda. Kaygılanıyorsunuz,heyecanlanıyorsunuz biraz da bezginlik.. Hava da sıcak herkes yavrusuna kavuşmuş siz hala bekliyorsunuz.. Bekliyorsunuz ve bekliyorsunuz..

Bundan bir iki ay önce henüz ücretli izne çıkmamışken kızımla konuşmuştum.Bana biraz müsaade et dinleneyim demiştim. Dinledi beni ama işte insan son haftalar nasıl geçer bilmiyor ki hiç..

İstanbul'dan ayrıldım ailemin yanına geldim benim için kolay bir karar değildi.Ama riske girdim biraz da fiziksel olarak iyi olmama ve dr'un 10 gün içinde doğuramazsın demesine güvendim galiba.Burada iyi bir hastane buldum dr'a ısındım. Son haftalarda ağırlaşmışken anne evinde naz - niyaz vakit geçirmek güzel oluyor.Tek eksiğim zat_ı muhterem hafta sonu geliyor özlüyorum haliyle.. Böyleyken en çok ona ihtiyacım oluyor.

Bu yazıyı 39+ 6 da yazıyorum.Yarın son kontrolüm var. Bebek en son kontrolde hala aşağı inmemişti. Dr 'um suni sancı sevmiyor,vakum sevmiyor,epidurale bile karşı bana pek seçenek bırakmıyor aslında.Birtakım hareketler verdi doğumu tetikleyecek bol yürüyüş önerdi öyle hırs yaptım ki günde 4 saate kadar yürüyorum bu halimle.. Ama sanırım bir etkisi yok hala sancım veya açılmam yok. Kader galiba yani doğum da bir kader planladığınız gibi gitmiyor hiçbir şey.. Bu kadar çabaya bir gelişme olması gerekirdi ama ..
Neticede içimden bir his sezaryen ile  sonuçlanacakmış gibi geliyor bu süreç kocaman 40 hafta onlarca yürüyüş yorucu günler ama sezaryen ! Sezaryen düşmanı değilim dr dan çok bilirim havalarında değilim.Ama normal doğuma müsaitken bu şekilde sonuçlanabilir oluşu beni üzüyor. Bebek aşağı neden inmez benim elimden gelen başka birşey varda ben mi yapmadım,yapamadım.. Hep kafamı kurcalamaya devam edecek.

Bir de yarından itibaren beklemeyi önerirse olası sıkıntılar hergün hergece bebeğin hareketlerini hissetmediğim her an bende stres yaratacak ! Anne olmak zormuş cidden şimdiden sorumluluklarımın ağırlığı altındayım. Ona zarar verebilecek bir karar almaktan korkuyorum.

Ücretli izin alırken aldığım işgöremez raporunun da tarihi doluyor. Kurumu aradım doğuramadım diye belirtilecek bir rapor edinmem lazımmış. Belki her kurum için aynısı gerekmiyordur sadece doğum raporu kafii geliyordur bilemiyorum.Ücretli iznim öteleneceği için bu raporu almak zorundayım.

Bir sonraki yazı belki doğum yazısı olur belki bir hafta daha beklemeye karar veririz.. Ne olacaksa olsun hakkımızda hayırlısı olsun. Bu arada kızım Yengeç olacak babası gibi :) Tatlı merhametli sakin Yengeçleri çok seviyorum.

Hamilelik Belirtileri

Komik oldu değil mi ,neredeyse doğuracağım ama benim aklıma yeni geldi.Üstelik bir mail sayesinde.Ne kadar önemli bir konuymuş ne kadar hassas bir konuymuş ben kaçırmışım... Öncelikle belirtmem gerekir ki tamamen sohbet amaçlı bir yazı bazen garip referanslar alıp hesap sorabiliyor okuyanlar.Öyle yazmışsın da aslında böyle ayıp değil mi falan :) Tam blog nedir neden yazılır amacı nedir öğrenmeye başlamıştık ki sosyal medya öyle bir patladı ki yine arada kaynadık.Kafama göre yazıyorum özetle..

Hamileliğini 7.haftasında öğrenip çevresinde alay konusu olan bir insanım ben.Aslında çok planlı kontrol delisi bir tipken bu kadar rahat davranmış olmam tamamen akışına bırakmak arzumdu.Bu yüzden belirti diye nitelendirilebilecek şeyleri çok sonradan farkedebildim ve baktım ki benimkiler pek de klasik belirtilere uymuyor.

- Adet Gecikmesi : En önemli belirti galiba hatta bazıları için tek kriter. Yine de yanıldığı olabiliyor.Sürprizlere neden olabiliyor. Bir de herkesin rutini aynı değil bu yüzden muhteşem saat gibi bir bünyeniz yoksa adet gecikmesine güvenmek pek doğru olmayabilir.Neticede psikolojik beklentiniz de hormonlarınıza hükmedebilir.Geceikme sizi her zaman heyecanlandırmasın.

- Mide Bulantısı : Bende hiç olmadı hatta hamileliğim boyunca birkaç defa hamilelikten ziyade  fazla ya da az yemekten oldu.Dizilerde filmlerde popüler bir belirti olmakla birlikte bence çok sık görülen bir belirti değil. En azındna ilk aşamada 12. haftaya kadar sürenleri var evet ama o zamana kadar zaten hamile olduğunuzu öğrenmiş oluyorsunuz.

- Baş Dönemesi : Bu belirti de dizilerin vazgeçilmezi.. Bence olağan çünkü sağlam bir hormonel değişim var vücutta ve neticede bir dengesizlik oluşuyor.Bende hayatımı zorlaştıracak bir belirti değildi.Ama anlıktı saniyelik hatta .İş yerinde çok hızlı hareket ediyordum. Anlık olarak kafam adeta uçuyor sonra geri geliyordu.Anlam vermemiş uykusuzluğa yorgunluğa bağlamıştım.

- Sakinlik :  Enerjik bir tipim durduğum yerde duramam.Sürekli gezme isteği gezmiyorsam evde bir temizlik bir derlenme toplanma o da yoksa yoksa yemek yapma kendime bir iş uydurma halleri falan..Ama hamileliğin başından beri bir saflık gelmiş üstüme..Zat_ı muhterem dışarı çıkalım diyor yok.Yemek yapalım yok günlük minik önemsiz işler bile büyüyor gözümde.. Hamile olduğumu öğrenmeden 3 gün önce doğum günümdü ve ben evde oturmak istiyor,sadece eşimin dizinde uyumak istiyordum.

- Mide Rahatsızlıkları : Belki bana özel bir durumdur.Zaten midesindne sıkıntısı olan biriyim.Ezelden beri hatta hamile olduğumu bilmeden yoğun bir  tedavi içindeydim.Şükür ki bebeğe bir zararı olmamış.Midem kavruluyordu ilaç kullanmama rağmen geçmiyordu.Yemekten zevk almıyordum Su bile içmek istemiyordum.Su an 38.haftdayım hamileliğe uygun bir mide tedavisi yine görüyorum ona rağmen hala midem yanıyor.Elbette bebeğin büyüyüp baskı yapmasının da etkisi var.Mide rahatsılığı olup anne olmak isteyenlere tavsiyem bu sorunu çözüp öyle hamile kalmaları..

- Uçuk : 30 yaşında sayılırım hayatım boyunca hiç uçuk çıkarmadım.Hatta hamile olduğumu bu yolla öğrendim.Sağ yanağımda kocaman artık uçukluktan çıkmış yanmış tahriş olmuş gibi bir uçuk çıktı.O kadar kötü görünüyordu ki .. Her gören başka birşeye yoruyordu.Nihayet dr gittim. Ve öğrendim ki hamilelik belirtisiymiş.Ama benim gibi hayatı boyunca hiçbirşekilde uçuk çıkartmamış birisi için bir belirti.Ayda birkaç kez uçuk çıkaran var annem mesela ?

- Göğüs Hassasiyeti : Böyle bir belirti de varmış ben hiç yaşamadım.Aslında adet öncesi belirtilerle hamilelik belirtileri eş tutulur. Buradan yola çıkaran bu belirtiyi öngörüyolar galiba.Yaşamadığım için değelerndirme şansı yok.

- Sancılar : Yine adet dönemine gireceğinizin sinyalini veren kasık sancılarına benzer bir durum.Ama farklı olduğunu yaşadığınızda anlıyorsunuz.Daha keskin daha acılı ama kesik kesik ama geldiğinde uzun süreli.. Adet öncesi sancıları birkaç gün önce başlarken bu sancılar neredeyse 12. haftaya kadar peşinizi bırakmıyor.

- Uyku Hali : Yine yaşamadığım bir belirti bende 20li haftalardan sonra başladı.Ama bazı hamilelerde o kadar fazla ki kafalarıı bile kaldıramıyorlar.Uykuya düşkün bir tip değilseniz ayırt edici bir madde bence ..

- Az miktarda Kanama:  Kesenin yerleşmesinden kaynaklandığı iddia edilen hafif bir kanama.. Ben yaşamadım ama yine tam adet olmayı beklerken bu tip hafif bir kanama hem kafanızın karışmasına hem de belki de hamile olduğunuzu farketmenize sebep olabilir.Anladığım kadarıyla adet bitiminde yaşanan kanama ile aynı ama o ay hamile kalıp adet olmadığınız için dikkatinizi çekecektir.

- Sakarlık : Belki bana hastır  :) Eminim öyledir el kol koordinasyonumda bir sıkıntı vardı.Benden ayrı kontrolsüz hareket ediyorlardı.Belirti olarak görmemiştim elbette aklıma bile gelmezdi ama sonradan araştırınca böyle bir belirti olduğunu gördüm.

- Ağızda Garip bir Tad : Sanki çok kötü birşey yemişim gibi ağzımda hep o garip tad vardı.Sürekli dişlerimi fırçalamak ferahlamak istiyordum.Ama faydası olmuyordu.Çoğu hamile bunu metalik bir tad olarak değerlendiriyor ki bende öyle değildi.Şöyle izah edeyim çekirdek yersiniz ve içinden bir tanesi bozuk çıkar ama ağzınıza atmış olursunuz kızarıp bozarıp yersiniz ! İşte tam o tad !

- Koku Hassasiyeti : Muhteşem bir koku yeteneğim var.Annem sırf bu yüzden hamileliğinin zor geçmesinden korkuyordum derdi daha öyle bir durum yokken bile.. Ama öyle olmadı ben koku hassasiyeti yaşamadım.Son haftalar hariç ! Şu an da kokuya hassasım.Ama ilk dönemlerde böyle bir durum olmadı.Bu belirti de bende görülmedi ama çevremden çok sık görüldüğüne şahit oldum.Hatta mide bulanmasını da tetikliyor hatta kardeş belirtiler..


 Daha birçok belirti vardır eminim.. Bunları takip etmek an ve an bu belirtilerle yaşamak bence hamile kalmaya en büyük engel." Kafan rahat olacak arkadaş " diye sinir bozucu belli belirsiz saçma bir taktik söyler herkes.. Ama haklılar.. Sağlıklı bir çift olduğunuzdan eminseniz gerekli kontrolleri vs gerçekleştirmişseniz akışına bırakmak en iyisi ben ovülasyon takibinin bile gerginlik yaratacağını düşünüyorum.Allah en uygun zamanda isteyen herkese nasip etsin inşallah..

Hamilelikte 36. Hafta (İş Göremez Raporu ) 37.Hafta 38.Hafta (Çatı Muayenesi )

36.Hafta ( İş Göremez Raporu )

Yine geriden geliyorum 3 hafta kadar.Evdeyim ama malumunuz bilgisayarım yok.Her işimi telefondan hallediyorum da blogu telefondan yazamıyorm arkadaş.Ekran minik geliyor motivasyonumu etkiliyor. 36.Haftayı hatırlamakta zorlanıyorum aslında şimdi yazarken.

En önemli gelişme resmi olarak ücretli izne ayrılmamdı.İş Göremez Raporu olarak adlandırılıyor.Hamilelikte çalışabileceğiniz son hafta 37.hafta ama ben bir hafta kadar erken ayrılmış oldum.32. Hafta Çalışabilir raporu alırken uygulanan rutin uygulandı nst,tahlil ve akabinde rapor.. Raporda digerinin aksine beklenen dogum tarihi de yazıyor.Alt kısmı boş o kısım dogumla birlikte doldurulacakmış. Gerçi ben bu raporu aldığım hastanede dogum yapmayacağım ama beklenen dogum tarihini geçersem veya öne alırsam netice olarak dogum raporu ile kanıtlayacağım. Raporu aldım ve müdüre verdim.İşe 10 gün sonra gitmek garip geldi sanki daha önce hiç orada çalışmamışım gibi..

Bu haftadan itibaren kontroller haftalık oldu.Artık her hafta nst,tahlil ve muayene oluyoruz. Önceden neredeyse bir aylık sürece nasıl dayanıyormuşum hayret ! Bir hafta bile geçmek bilmiyor sanki..

Bu kontrolde bebegin tam olarak aşağı inmediğini öğrendik.Benim yapabileceğim yürümekti.Yürüyorum da ama inmemiş işte yani dürüst olma bir olmak gerekirse ben kendim kadar hareketli bir hamile görmedim daha önce.Ne direnç var ise bende o kadar hareketlilik bebeği aşağı indirememiş. Günde min  1.5 saat yürüyüş yapmam gerekiyor.

Kalbim düzeldi ama terlemelerim daralmalarım devam ediyor. Vücuduma agır gelmeye başladı sanırım artık hamilelik..Sabır..
 
37.Hafta

Bütün hafta hiç durmadan hareket ettikten sonra insan elbette meraklanıyor.Nasıl bir değişiklik oldu diye..Erken doğum o kadar çok ki çevremde insanlar bu haftalarda çoktan dogurmuş oluyor.Ve normali buymuş gibi geliyor. İlk hamile olduğumu paylaştığım zaman herkes kendi hikayesini anlatıyordu. Ve beklenen tarihlerinden neredeyse bir ay önce doğurmuşlardı.Oysa bende hiçbr belirti yok.

Kontrolde herşey beklediğim gibi çıktı.Sancım ve kasılmam hala yok.Açılma ise benim gibi bir hamile için şu aşamada mucize olurdu herhalde.Onca yürüyüşe rağmen kurabiye canavarım dr pek de mutlu etmeyen bir oranda aşağı inmiş.Bu şartlarda normal doğuma müsait olsan bile o aşağı inmeden bunu yapamam ama aşağı inerse her şekilde normal dogurtabilirim dedi.Canım sıkıldı ama hırs yaptım :) Daha çok yürümeye karar verdim dr yürüdüğüme inanmaz bir tavırdaydı ki zat_ı muhterem devreye girdi. Yürüyordum zat_ı muhterem yorgunluktan bayılacak gibi oluyordu ama ben hala yürüyordum..

Kontrolde kurabiye kızım 3000 gr  50 cm idi. Zayıf minyon bir kız değil.Biliyorduk zaten ama tatlı bir kız tombilik yanaklarını yediğim.. doğuma kadar 3500 gr olacağı öngörülüyor doğurmanın sıkıntı yaratmayacağı bir kg sanıyorum.

Açıkcası kolay bir hafta değildi.Ağırlaştım yani daha da daha da dahası neyse o kadar düşünün artık.Karnım görenleri korkutuyor her an doguracakmışım gibi.Bebeğin hareketleri bende bir deprem etkisi yaratıyor.Kocaman bir insan evladı çünkü.Geriliyor itiyor kakıyor karnım şekilden şekile giriyor.Akşam uyumadıysa uyumak mümkün değil sabah o uyanırsa uyumam da mümkün değil  :) Doğmadan bu haldeyiz..  Psikolojik olarak da biraz sıkışmış durumdayım.Herkese sarasım var tabii nasibini alan Zat_ı Muhterem oluyor sabır sabır o da patlıyor bazen.Sonra patladığına üzülüyor.Ben hem onu hem kendimi üzdüğüme üzülüyorum.Bu arada kızı üzüyorum diye de üzülüyorum ahaha tam bir manyaklık hali bu ruh halindne beş dk sonra kendimi kulaklıkla dans ederken bulabiliyorum.Allah cümlemize akıl fikir versin :P

38.Hafta (Çatı Muayenesi)

Ne çatıymış arkadaş ! Vallahi  hamilelik sürecinde kendi cinsimden nefret ettim .Millet ne nazlı büyümüş ne hassasmış.Herkes minnak doktor kesilmiş Dr önümüzdeki hafta çatı muayenesi yapacağım dediğinde küçük bir araştırma yaptım.Doğurduğu için kadın doğum uzman olduğunu sanan bir grup çatı muayenesini gereksiz buluyor avrupa da yok falan diyordu.Niye kıstasımız Avrupa ise ? Bir grup ise kesinlikle yaptırmış ama acılardan günlerce kıvrandığından bahsediyordu. Tamam her hamilelik kendine has herkesin uzuvları yine kendine özel yapısal olarak..Ama arkadaşım sen nasıl hamile kaldın  hiç mi kadın doğumcuya muayene olmadın diye sorasım var bazı kimselere terbiye sınırlarımı zorlayıp ?? !!

Çatı muayenesinde kemik yapınızın doğuma uygun olup olmadığı kontrol ediliyor.Bence gerekli ama samimi sahtekar olmayan bir dr ise.. Yoksa zaten sizin için herşey belirsiz olduğundan çatın dar doğuramazsın yarın sezeryan yapalım diyerek işin içinden çıkabilir.Sırf bu cümleyi kurmak için bile yapabilir. Ama gerçekten uygun olunmayadabilir gerçi bunun için de farklı dr görüşleri var.Kimileri dogum anında çatının doguma uygun bir hal alacağını iddia ediyor.Kesinlikle en ufak bir fikrim yok !
Benim muayenem çok rahat geçti.Yapım oldukça müsaitmiş mutlu oldum çünkü istediğim buydu.Acı sancu sızlama ne bileyim 10 dk sonra unutmuştum bile..

Haftanın bombası bebeğin aşağı inmiş istenilen istasyona (kanala giden yolda çeşitli istasyonlar varmış dr ölçümü buna göre yapıyor ) gelmiş olmasıydı. Sancı veya kasılma yine yok.Açılma da yok. Dr tahminlerine göre bir hafta daha bir doğum görünmüyor.Buna rağmen benim yürüyüşleri yine arttırdı ! Günde üç öğün yemek yer gibi yürüyeceğim.Bunun normal doğuma faydası olacağını düşünüyor. Ve bende ona güveniyorum.

Herşey yolunda görünüyor tabi uykusuzluk çekmesem,kızım beni itip kakmasa,deli manyak bir ruh haline sahip olmasam,korkmasam,inatçı olmasam,hava sıcak olmasa,ayaklarım şişmese,merdivenden düşmesem,gaviscon ile aşk yaşamasam.. Bütün bunlar olmasa bence herşey yolunda dünyanın en güzel mucizesi benimle :)

Hamilelikte 33. Hafta 34. Hafta 35.Hafta

33. Hafta

Rapordan sonra çalışmaya devam ettiğim ilk hafta anladım ki rapor için belirlenen hafta gerçekten idealmiş. Çalışmak ,yürümek,konuşmak gittikçe zorlaşıyor. Daha az hareket etmek istiyorsunuz zaten fizik olarak da buna müsaitsiniz. Peki daha az konuşmak neyin nesi bilmiyorum.Ben cidden kaygılandığım zaman yani  'aha da işte şimdi mıçtık''  duygusuna kapıldığımda sessizliğe bürünenlerdenim. Normalde konuşkan,neşeli,gün içinde en yüksek seviyede iletişim halinde olan birinin bu kadar sessizleşmesi elbette korkudan :) Tanıyorum kendimi,korkuyorum üstelik korkunun ecele faydası da yok.

Kocaman kurabiye kızım oldukça hareketli artık daha büyük hareketler yapıyor ama daha az sıklıkla. Elini,ayağını,poposunu gözle görülür bir şekilde ayırtedebiliyorum artık. Zaman zaman uzun sessizlikler yaşıyor ki zat_ı muhteremi telaşlandırmak istemesemde kaygılanıyorum.2 saatten fazla hareketsiz kalması kaygı verici bir durum ama bunu net olarak anlamak için sakin sakin oturmanız lazım ayaktayken zaten hareketlerini pek hissetmiyorsunuz.

Dikkat çekici  birşey hamile olmak uzaylı görmüş gibi bakıyor insanlar.Erkeklerin bir kısmı utangaç davranıyor ki hoş bir tavır bazı kadınlar özeniyor gözleri parıldırıyor bakarken o anlarda bazen daha geniş daha belirsiz giyinmek mi gerekir diye kendimi sorguluyorum.Anlamadığım 50 yaş civarı nemrut kadınlar gözlerini karnıma dikip tokadı basacak gibi bakıyorlar.Yani bir suç işlemişim gibi garip bir tavır .Ne bakıyorsun demişliğimde var.  Neyin nefreti anlamış değilim saftirik dombili bir hamile olarak kime ne zararım var ki  ?


34.Hafta

Sabah işe zat_ı muhteremle geliyorum. Akşam ise minik bir yokuş çıkmak suretiyle kendimi metrobüse atıyorum.Servis var ama çok geç kalkıyor benim ise eve bir dk daha geç gitmek gibi bir ihtimali bile düşünmeye tahammülüm yok.Hasılı kocaman bir hamilelik sürecini haftanın en az 3 gününü akşam metrübüse binerek geçirdim. Hamilelere yer verilmiyor arkadaşlar buna güvenip hamile kalmayın.Ben ruh halime göre bazen çok idareci bazen çok pislik bir hamile olabiliyor bir şekilde hallediyorum.Özellikle 15 - 25 arası erkek kitlesini yetiştiren o annelerin suratına tükürmek istiyorum. Bacaklarını aça aça oturuyorlar bildiğim yön üniversite öğrencilerinin yoğun olduğu bir taraf yok arkadaş kaç aydır yer veren tek bir üniversite öğrencisi erkek olmadı ! İnşallah kötü bir tesadüftür.

Genç kızlar daha duyarlı hatta üstüne geç farkedip özür falan bile dileyebiliyorlar.Gerçi anlıyorum insan birgün kendi başına geleceğini düşünüyor.Bende de aynı mantık vardı hamile kalmadan önce. Şimdi bile minik çocuğuyla binen birine yer veriyorum hala utanmıyor erkekler ben utanıyorum onların yerine.Kim yetiştiriyor bu adamlar hangi kadınlar.. ?

Orta yaş üstü erkek ve kadınlar çok uzakta otursalar bile kolumdan çekiştirip oturtmak için uğraşıyorlar.Hatta benim yüzümden kavga bile çıktı birgün yine yerinden kalkmayan bir öğrenci kitlesine bağırdı yaşlı bir amca yine kimse kalkmadı ben adamı sakinleştiriyorum adam bana bağırıyor kalkacaklar diye tam bir kaos :) Neyse ki biri kalktı o da türk değildi ! Turistmiş..

Aslında 7. aya kadar hiç takılmadım bütüngün oturarak çalıştığım için ayakta kalmak mesele olmuyordu.Ama son zamanlar gerçekten yorucu dengenizi sağlamakta sıkıntı oluyor.Kaldı ki hiçbir hamile kadın sırf zevkine binmez metrobüse trafik için en iyi çözüm metrobüs benim için yoksa taksi alternatifinin farkındayım.Üstelik herkesin arabası olmayabilir taksiye binecek parası olmayabilir.Ne bileyim biraz daha vicdanlı bir nesil isterdim aslında..

Sürpriz bir şekilde bu haftanın sonunda işten ayrıldım.Aslında ince hesaplar yaptım yalan değil.İşe daha az gelebilmek ama ücretli iznimi sonraya aktarabilmek için yaptığım tüm hesaplamalar sonucu izne çıktım. Ama resmi olarak değil ! Kuruma has bazı birikimiş izinlerim vardı onları kullanmaya başladım.Başbakanın fazla mesai ile ilgili yayınladığı bir yazı vardı onunla bağlantılı olarak.. Resmi olarak 36. haftada ayrılmaya karar verdim.Yani doğum sonrası  8 Hafta  +  4 Hafta ücretli izin kullanacağım.

35.Hafta

Evdeki ilk haftaya hızlı bir giriş yaptık 19.mayıs tatilini de göz önünde bulundururak Assos - Bozcaada'ya gitmeye karar verdik.Hamilelik insanın gezme arzusunu arttırıyor bu bir gerçek.Kocaman karnım ve ben yola koyulduk.Oldukça yorucu plansız bir seyahat oldu.Hatta bölgede yaşanan yoğunluk yüzünden otel bulamadık neyse ki çok şeker bir yerde kaldık.İnşallah vaktim olurda eskisi gibi gezi yazıları da yazarım.Çanakkaleye kadar gitmişken aileme de uğradık.Gecenin bir yarısı kapılarını çaldık.Kocaman kızlarını görünce şok yaşadılar. Babam korkuyla yaklaşıyor hamileliğime daha büyüyecek mi karnın diyor mesela  :) Bu aylarda yolculuk yapmak yasak gibi birşey tabii benim için yasak kavramı yok.Yeter ki gezme olsun bir de insan kendi halinden anlıyor ,iyiyim ben ! Yolculuk boyunca ön koltuğu sonuna kadar yatırdım ve arkaya çektim ayaklarımı öncama dayadım böylelikle konforlu bir yolculuk yaptım.Bozcaada doğumlu olsa güzel olur geyikleri yaptık ama neyse ki güzellikle atlattık..

3 haftadan beri ilk kontrolümüz vardı döndüğümüzde.Büyüdüğünü biliyordum ama merak ettiğim galiba sancı çıkıp çıkmayacağı doğuma yaklaşıp yaklaşmadığım falandı. Nstye girdim önce kan testi yapmaya vakit olmadı biraz da benim ihmalim oldu. 35 + 0 kurabiye kızım 2640 gr 48 cm bir tatlıcık.. Sancı yok belirti yok tansiyon iyi 21 günde sadece 1kg almışım ki bunun 600gr sadece bebek almış. Bebek doğum pozisyonunu almış halihazırda hala normal doğumu öngörüyor dr..  Artık kontrollerimiz haftada bir olacak böylelikle son ayı daha kontrollü geçirebileceğiz.İçimden bir ses son gününe kadar bekleyecek diyor ,gidişatta o yönde..

Gündemimde ciddi bir sorun var yemeklerden sonra taşikardi yaşıyorum. Dr normal olduğunu gebelikle alakalı olduğunu söyledi.Fenalaşıyorum terliyorum kalbim benden ayrı bir şekilde atıyor sanki.. Yemek yemeğe korkar oldum. Mide rahatsızlığım da devam ederken ikisi birden beni gerçekten bitkin bir hale getiriyor.Az bir zaman kaldı sabır , şükür  günleri geçirmeye çalışıyorum.

Hamilelikte 32. Hafta ( Çalışabilir Raporu )

Haftalar nasıl bir hızla geçti biz nasıl bu aşamaya geldik farkında bile değilim.32. Hafta bence bir milat ilk milat yani ikincisi 37.Hafta olmalı muhtemelen tabii hala doğurmadıysanız :) 32. Haftadan sonra çalışıp çalışmama konusunda aslında önceleri kararım netti.Kesinlikle çalışacaktım.Ama Nisan başına iş yerinde yaşadığım bazı sıkıntılar yüzünden bir ara kararımı değiştirdim.Bir sinirle 32. Haftada gideceğim dedim iş yerindeki sıkıntım işin içeriğiyle değil insan ilişkileriyle alakalıydı.Yani aslında dürüst olmak gerekirse bir hamile için uygun şartlarda çalışıyorum.Rahatım,beni yoran hiçbir durum yok olmasına da müsaade etmiyorum.

Herşeye rağmen elbette yine de ağırlaşıyorsunuz.Tüm gün masabaşında durmak. Uzanmak istediğinizde gerilmek istediğinizde hatta uyumak istediğinizde bunları yapamamak sizi rahatsız ediyor.Öğle tatilinde iki koltuğu birleştirip kapıyı kitleyip uyuduğumu biliyorum mesela.Buna karşılık vakit geçiyor.Şimdiye kadar dönem dönem aldığım kısa izinlerde ne zaman evde olsam ya hasta oldum ya da yorgunluktan ertesi gün işe gitmek için hayaller kurdum.Bir kadının izinli olması demek  gerçekten izinli olması anlamına gelmiyor. Evde yapılan onlarca iş var özellikle bebekle ve benimle ilgili.. Bunun yanısıra işe başladığımdan beri pek de ilgilenmediğim bir evim var. Özetle evde de dinlenmek pek mümkün görünmüyor.Zaten yapı olarak durduğu yerde duramayan biriyim dinlenmek sanırım bana göre değil.

32.Hafta oldukça hareketli geçti.Bebek açısından yani o da benim gibi pek sakin bir tip değil.Artık bulunda yere sığmıyorda tabi bütün hareketlerini net olarak hissediyorum nu sayede.Gerildiğini toparlandığını beni itip kaktığını hissediyorum.Zaman zaman canımı acıtıyor ama alıştım birlikte yaşamaya..Üstelik kıyamıyorum da sıkılıyordur eminim daracık yerde. Onun mideme yaptığı baskı ile midemde ciddi bir sıkıntı patlakverdi.İlaçla vs geçmiyor artık. Mide asitim yukarı çıkıyor.Akabinde bende yediklerimi çıkartıyorum midem yanıyor.Yemek yesem daha fazla oluyor yemesem mide asidim fazlalaşıyor. Öyle sıkıntılı bir durum.Tadım tuzum yok..

32.Haftada dr kontrol bildiğimiz rutin kontroldü.Farklı olarak düşük olan kan değerlerim için kan alındı.Ve 32.Hafta çalışabilir raporu yazılabilmesi için  de  NST 'ye bağlandım.NST bebeğin hareketlerinin ve kalp atışlarının ölçüldüğü bir sistem.Ben 20dk kadar durdum.Kızımın kalp sesilye uyuyakalmışım hatta öyle gürültülü bir ortamda uyumam benim için mucize ama ninni gibi gelmiş onun kalp sesi.. Süre bittiğinde elinize bir grafik veriyorlar bunu dr gösterdim ve kasılmam olmadığını ve raporu yazabileceğini söyledi.Kasılmam olmadığını biliyordum aslında sancım da yok.Yani hızlı ve ani hareket etmezsem beni zorlayan bir durum yok henüz.Rapor için bir sorun çıkmayacağını biliyordum ama yine de bu haftada bir kasılma çıksaydı hayatımı zorlaştıracaktı.

Bu arada kurabiye kızım 45cm boyunca 1940 kg kocaman bir kız olmuş.Şaka değil cidden kocaman bu gidişimizde artık gelişmekte olan bir canlıdan çok bir bebekle karşılaştık.Biz onu izlerken yalanıyordu ! Hani kediler süt içerken yalanır ya o şekilde aşık olduk ! Saatlerce izleyebilirdim o halini gözlerini kısıyor sinirlenmiş bizden rahatsız olmuş gibi.. Kocaman yanakları minicik ağzı ve burnu var. Dünyanın en güzel şeyine sahipmişim gibi bir duygu.. Gerçekten güzel dakikalardı.Bu arada son iki haftadır rahatsız oluyorum dediğim bölgede kafası varmış,kurabiye kızım dönmüş! Doğum kanalında olmasa da ki zamanla dönecekmiş doğum pozisyonunu şimdiden almış.Dr bunun güzel birşey olduğunu anlattı.

Dr bana üç nüshadan oluşan çalışabilir raporunu verdi sanırım emekli sandığı ve ssk için farklı raporlar yazılıyormuş.Benim ki emekli sandığı için yazılan rapor son üç haftaya kadar çalışabileceğime dair bir görüş bildirilmiş ve akabinde dilediğim süreçte izne ayrılabileceğim. Dr'un yazdığı raporu müdüre verdim O da bir üst yazı ile ilgili birime bildirdi.Hepsi bu kadar..

Bir hafta daha böyle geçti ..Her geçen hafta kızıma kavusmaya daha da yaklaştığımın farkındayım. Heyecan korku mutluluk hepsi bir arada.. Tek dileğim vaktinde ve sağlıklı bir şekilde gelmesi biraz geriliyorum evet ama bunlar hala tamamlanmamış işlerin verdiği gereksiz gerginlikler. Elimde olmayan şeyler için gerilmemeyi hala öğrenemedim.