Niye Ara Verdim?

Zat_ı muhterem bize geldi ..! Bizim eve,yani ailem ile yaşadığım eve.. Kısa bir ara vermeme neden olanlarda bu süreçten önceki ve sonraki durumlardı.Kimileri "amann ne var bunda" diyebilir ama evin tek çocuğu olan şu şahsiyet şimdiye kadar erkek arkadaşını ailesi ile tanıştırma yoluna gitmemiş,babasının ergenliğinden beri hafiyelik çalışmalarına maruz kalmış ve ailesiyle sadece evleneceği adamla tanıştırma kararı vermiştir.Benim için bir panik sebebiydi çünkü hazır değildim.

Zat_ı Muhterem'i bizim eve getiren sebep ailem önünde ilan_ı aşk etme isteği oldu.Bu noktaya nasıl gelindi,inanın hatırlamak bile istemiyorum.Oldukça sıkıntılı günlerdi,14 yaş bunalımında olup odasından çıkmayan o kızları o yaşlarda anlamasam da 25 yaşımda anlıyorum.Birkaç gün ayıcıklı pijamalarımla yaşadım,odamdan asla çıkmadım bir insanın günde sadece bir kez tuvalete gitmesinin yeterli olduğunu ve çantasında bulunan minik bir şekerle 48 saat yaşayabildiği ve aslında etrafınızdaki tüm kalabalığa rağmen dünyada yapayalnız olduğumuzu öğrendim.

Zat_ı Muhterem'in geleceği haberi evde bir hareketlilik yarattı.Babam gergin ama potansiyel damadın bu davranışından memnundu,annem tamamen misafir psikolojisi ile sadece hazırlık kısmına odaklanmış durumdaydı.Ben korkuyordum,mükemmeliyetçi bir sistemde büyütüldüm..Kurduğum yanlış bir cümle bile mesele olur durumda,eleştirile eleştirile büyütüldüm..Sonuç ortadaki eleştirmeyi çok iyi öğrendim böylece.. Zat_ı muhterem doğru insandı ama.. Ortada herşeye kulp bulan bir düzen vardı bu nedenle daha o gelmeden kendimi onu savunur halde buldum..Aileler ile çocuklarının arasının eşleri yüzünden neden bozulduğunu,insanların ailelerinden neden soğuduğunu hepsini artık daha iyi anlıyorum.


İnsanın hayatındaki adamı mutlaka tartması gerekiyor,ölçmenin yolu da size aldığı pahalı hediyeler,ne bileyim yediğiniz şık yemekler,günde 78 kere söylediği aşk sözleri değilde "güven" oluyor.. Timsahların arasına atlamış (düşmüş değil özellikle atlamış) sonra da elimi uzatmadan ondan yardım istemeden elimi tutmuştu."O odadan biran önce çıkmaz,ağlamayı kesmez ve kendine gelmezsen seni terkedeceğim üfürük" dediğinde ciddi olduğunu biliyordum.Herşeyi sıfırladım,arkama bile bakmadım,yanımdaymış gibi davrandım,yeniden doğdum sanki ve dibe vurduktan sonra insan güçlenirmiş sırf bu sebepten dibe vurulabilirmiş öğrendim..

Erkeği köşeye sıkıştırırsak kaçar,mutlu kızla birlikte olmak ister erkekler,işte sorun varsa erkek arazi olur,ilişkiyi kadının heyecanı yürütür türünde erkekleri baştacı eden bu saçmalıkların sevdiğiniz adam için böyle olup olmadığını denemeden asla yola devam etmeyin.Seven bir erkeğin herşeyi aklınıza gelip gelebilecek herşeyi yapması gerekiyor,eğer düşünüyorsa,yapmıyorsa,duraksıyorsa,kaygılıysa anında yol vermek gerekiyor..Ben bilerek sınamadım ama çektiğim bütün sıkıntılara rağmen iyi ki de sınamışım diyorum..Kendi içlerine kaçmış,etliye sütlüye dokunmayan mıymıntı adamlara öyle alışmışız ki herşeyi biz yapmaya çalışıyoruz.Ve bunun doğru olduğunu,görevimiz olduğunu düşünüyoruz..Erkekleşiyoruz,onların kadınlaştığı gibi..

Elbette hikaye bu kadar değil,eğlenceli kısmı tanışma ve kaynaşma günü ..Çok keyifli,bol malzemeli bir gündü, hatta bir fotoğraf bile paylaşmayı düşünüyorum o günle ilgili.Ama bir sonraki yazıya artık,keyifli olanı sona sakladım :P