nostalji kelimesi ne zaman bu kadar ehemmiyet kazandı? biz ne zaman tarihimizle böbürlenmekten ziyade acılarımızlada yüzleşmek için çaba göstermeye başladık.. hayat daha 20li yaşlarındaki gencecik insanlar olan bizleri neden nostaljik akımlara yöneltti.. geçmişten gelen her koku neden bizi bu kadar büyülüyor..?
onlarca soru üretilebilir.. geçmiş dediğimiz karanlık ama mağrur,sıcak ama kasvetli,muzip ama acımasız dost bizi çağırıyor.. gidiyoruz.. bizi geçmişe götürebilecek ne varsa onlara hizmet ediyoruz. eski şarkıları dinliyor,eski aşklara ağlıyor,tarihi romanları yaşar gibi okuyor,bize geçmişten birşeyler getiren her amaca hizmet ediyoruz..
günümüz edebiyatında nostaljik akıma katılmış ama kendi ailesini işleme şansına erişmiş Ayşe Kulin'in son romanı "Umut".. bu Ayşe Kulin'in tasarladığı üçlemenin ikinci kısmı ilki "Veda" idi..birer yıl arayla yazdığı bu iki kitap Kulin'in taşıdığı etnik ve kültürel tüm değerlerin bir harmanı.. Cumhuriyet dönemine geçişteki sıkıntılar,Osmanlı Devleti'nin bir türlü yitirilmesinin becerilemediği heybeti buna harşılık köhnemişlikleri,kurtuluş savaşında yaşanan trajediler,topraklarından kopan göçmenler,yeni yurdu,dili,coğrafyaya alışma,azınlıklarla demokratik hayatla uyuşma çabaları,yeni sosyal hayatta kadının ve erkeğin değişen rolleri..
ve aşk.. günümüz ahlak kurallarını bile yıkıp geçen gizli,karmaşık,kimine göre ahlaksız kimine göre tutkulu aşklar..bütün sorunların gölgesinde her zaman başı dik duran,aşk..
Umut;herkesin anlayabileceği sade bir dil ile,çoğukez tarafsız fakat yine de kırılgan bir dille yazılmış.. Veda;daha ziyade kurtuluş savaşını naklederken,Umut'ta yıllar ilerliyor cumhuriyet ve onun getirdiklerine alışmaya çalışan ve yurtlarından,kaybedilen topraklardan artık Türkiye Cumhuriyeti olan topraklara göçmek zorunda kalan göçmenler anlatılıyor..
Kulin,öyle güzel resmetmiş ki.. karakterler gözünüzde beliriyor,elinizi uzatıp yardım etmek,acılarını paylaşmak,sevinçlerini görmek istiyorsunuz.. bu topraklarda hangi insanların yaşadığını,nasıl bir uyum nasıl bir sistemle bu günlere geldiğimizi bütün bu ahenge rağmen cumhuriyet'in bile kurtaramadığı,değiştiremediği o köhnemişliğin günümüzde de nasıl devam ettiğini anlıyorsunuz..
tarihimizin o zor günlerine binlerce pencerenin en azından sadece birinden bakmak adına;"veda" ve ardından "umut" sizi bekliyor..
