-Yan Gelip Yatanlar-

4 Ekim 2008


kendi hayatımla ilgili can sıkıcı detaylarla boğuşurken sabah aldığım haberle bu halimden utandım..insan dünyayı kendinden ibaret sanıyor,sadece kendisi etrafında dönüyor sanıyor.. hep keyifli şeylerden bahsetmek istiyorum her olayı keyifli bir tarafından tutmak yoksa bile o tarafını bulmak istiyorum..


ama konu buraya gelince daralıyorum,nefes alamıyorum,çaresizlikten,elimden hiçbirşey gelmediği için deli oluyorum.. şehit haberleri duymayı kanıksadığımız o günlerden beri sanki daha çok şehit veriyoruz..


şehit kavramının ulviliğinden sebep uzun süre bu mevzuya yaklaşamadık..saygı duymakla yetindik,neden şehit veriyoruz sorusu sorulmaktan çekinilen bir soru oldu hep..her gidenin ardından vatan sağolsun derken gururluyduk..Türk olmanın enteresan bir cesaret getirdiği şu bünyemiz ölmeyi onur sayar bu yolda.. öyle de.. ancak artık savaşlar dağlarda yapılmıyor.. bizde masa başındaki savaşlarda pek etkili olamıyoruz..



yakın dönemde hepinizin hatırlayacağı bir olay yaşanmış.. şehit annesi diğer annelerin aksine "vatan sağolsun demiyorum,ben bu çocuğu gözümden sakladım büyüttüm okuttum (sanıyorum bilgisayar mühendisiydi) vatana millete hayırlı evlat haline getirdim..ödülü bu mu diyordu? "başbakana soruyordu? burada anlatmak istediği elbette vatan düşmanlığı değil..artık politik çalışmalarla yürütülen terörle mücadele çalışmasının dağda değil de masada sonlandırılmasından bahsediyordu..


acıdır ki o günden bugüne hiçbirşey değişmedi..halen olası bir harekatı ve o hareketta şehit olanları gururla anlatıyoruz,köklerini kazıyacağız diye nutuklar attıkları şerefsizleri meclisteki deri koltuklarda ağırlıyor,çankaya'ya kabul ediyoruz aynı çankaya köşküne ramazan ayında popülist bir yaklaşımla şehit yakınlarını davet edip kendimize onların acıları üstünden pay çıkartıyoruz... cebimizden çıkan vergilerle meclisteki partisi belli veya gizli(!) vekilleri besliyor,kolkola dağlarda verdikleri pozları içimize sindiriyoruz.. her şehit haberine aynı klasik taziyeyi sunup: "Şehitlerimize Allah'tan rahmet yakınlarına........" birkaç zaman daha idare ediyoruz..


Şerefli Türk Ordusunun bir yetkilisinin bu konuya tam vakıf,sert,teknik ve milletin gönlünü ferahlatan bir açıklamasına denk gelmek istiyorum.. artık "bizde karşılığınızı vereceğiz bilmem kaç kişiyi öldüreceğiz" açıklamalarından çok artık öldürdükleri o pisliklerin "leşlerini" görmek istiyorum.. buradan bakılınca vahşi olabilirim ama çocukluğunda evinin duvarından mermi toplayan birine göre oldukça sakinim.. teröristlerce öldürülmüş şişmiş bir bebek cesetiyle karşılaşmış bir çocuk olarak bu kadar saldırgan olmam da mantıklı karşılanmalı.. ömrünün yarısını annesine: anne,babam bugün ölmemiştir değil mi? diye soran biri olarak benim bu leşleri görmeye ihtiyacım var..benden öte binlerce kişinin ihtiyacı var..


politik anlamda başarılı olamadığımız aşikarsa veya gücümüz yetmiyorsa..bir kan akacaksa bu kanın bizim yerimize başkalarının olması gerekmez mi? burada gayet şirin toplumsal bütünleşmeye dair sıcacık mesajlar vermek isterdim ama bugüne kadar bizim için canını vermiş onlarca insandan utanırım bunu yapamam.. üstelik o kadar barışçıl da değilim..


üzerinden çok zaman geçti ama hala içime dert olan o talihsiz açıklamayı düşünüyorum,aslında her şehit haberinde tekrar aklıma geliyor..biri herhangi biri... "Askerlik yan gelip yatma yeri değildir" diye bir açıklama yapıp buna rağmen iki yavrusunu koynundan çıkartıp hala askere göndermemesini nasıl açıklayabilir acaba?

her defasında bunu söylemekten acı duyuyorum bana bir kabulleniş,bir boyun eğiş gibi geliyor ama..

Vatan Sağolsun..



11 yorum:

babegazelle dedi ki...

naptın prensesim yaa walla tiken tiken ettin tüylerimi,ama her kelimesi haklı bi yazı,şerefsizleri mecliste besle,elbaşları iti imralıda besle,yetkililer anca şehit canezesinde boy göstersin sonra da vatan sağolsun,sağolur mu bilmem bu gidişle

siminya dedi ki...

bende yazımı yazdıktan sonra bu haberi duyunca çok utandım, yazı tarzımı değiştirip sadece bunları yazmayı bile istedim, ama bu yaptığım tıpkı "vatan saolsun" demek kadar hamaset edebiyatı olacaktı.Bir karakol var ve en stratejik noktada şimdiye kadar 4 kere saldırılmış 40 tan fazla genç şehit olmuş ama hala sahra çadırı, hala korunmasız,etrafı açık, güvenlik sıfır! Bilerek ölüme yollanan gözden çıkarılmış ana kuzusu gençler o dağ şartlarında büyümüş ilmini almış insanlarla aynı kefeye kondular
sonuç:komutanlar masabaşında lak lak pkk biticek bitiriciiz, vatan saolsun, daha çok evladımız var

siminya dedi ki...

kısada olsa tepkimi bitlilimon'da yazdım

http://www.bitlilimon.com/?p=999

psychologist dedi ki...

Hep aynı şeyler...başlıcak şimdi televizyonlar 3 gün boyunca şehitleri ve ailelerini göstermeye."Şehitler ölmez,vatan bölünmez" sloganları havada uçuşucak sonra nolucak?Hiç bir şey olmamış gibi herkes hayatına devam edicek ta ki bir daha ki şehite kadar...

Adsız dedi ki...

şehit haberlerini o kadar çok duymaya başladık ki artık sıradan gibi görünmeye başladı. İnsanlarımız 3 şehit var, tüh yazık deyip geçiyor.

Kanal D haberdi yanlış hatırlamıyorsam, karakolun olduğu yeri gösterdi. İnanılır gibi değil her tarafı dağ olan bir yer ve ortasında karakol... 4 tarafından da rahatlıkla hedef olabilecek bir yer.. Kendimi o karakolda düşünüp her taraftan ateş geldiğini canlandırdım ve yerimden sıçradım. hayat, counter strike oyunu değil.. Ölünce baştan doğma yok ne yazık ki... ve ölüme TEK kör kurşun bile sebebiyet verebiliyor.

Her zaman dediğimiz gibi " Şehitler ölmez, VATAN bölünmez ! " ;)

Sycorox dedi ki...

Geçen sene o kadar bayrak asıldı,kampanyalar yapıldı ki düşünün facebookta profil resmi bayrak olmayanları lanetliyorlardı...
Ne oldu?
Ne değişti?
Bir modaydı geldi geçti...
Geçmeyen şeyde,şehitlerimiz!

SMİLENA dedi ki...

canım biz 7 sene önce amcamın oğlunu şehit verdik bu vatan uğuruna.o günden bu güne hiç birşey değişmedi.ateş gerçekten sadece düştüğü yeri yakıp geriye asla geçmeyecek kocaman yürek yaraları bırakıyor.ben artık bu konuda yazmaktan yoruldum.yüreğim her şehit haberiyle yanıyor,parçalanıyor ama elden gelen hiç birşey yok.gencecik 18 yaşında kınalı bir kuzuydu bizimkiside...bu öyle büyük bir acı ki inan bana.kelimeler yetersiz herşey anlamını yitiriyor.biz sıcacık evimizde sıcacık yemeklerimizi yerken uzakta bir yerdi nice ana kuzuları aslında neyin uğuruna ölüyor.bilemiyorum.Savaşın her türlüsü benim için insanlık dışı...
yine duygulandım daha çok öfke aslında benimki...

Adsız dedi ki...

Ne yürekler yandı birkaç kurşunla başı sonu belli bir hikayede figüran olamayacak kadar şerefliydi aslında onlar ve şerefsizlerin bir kurşunuyla ölmeyecek bir mertebedeler şuan şehitlik mertebesindeler..

Ailelerine Allahtan sonsuz sabırlar diliyorum.

Bu yürek acıları umarım ki son olur
başın sağolsun TÜRK halkı

Adsız dedi ki...

O kadar güzel yazmışsınızki, çok güzel olmuş.
Şehitlerimize Allah rahmet eğlesin.
Ama anne babaların yürek yangınları ne olacak. Sevgilerimle...

diamandi dedi ki...

beyfendilerin akıllarına yeni geldi karakolun yerini değiştirmek.. bu kadar stratejik yer ki bütün kurşunlar bi selam vermeden geçmiyor. iki ay sonra içinde olacağım ordunun bunu niye hala değiştirmediğini sormak ta sormak istiyorum.... niye... niye açık hedef gibi burası...
yazı çok güzel olay berbat. şehitler ölmedi vatan bölünmedi evet ama ya yarın acaba ben miyim diye düşünen milyonlarca askerim...
yatında beslenen insanlar çıkarsınlar vatan sevgilerini ceplerinden de nutuklarını bıraksınlar.. herbiri evladınız evet ama asılları kollarınızda... niye ibret i alem için sallandırılmıyor bi tanesi... buydun burdan diye... türk ordusu ki dünya züerinde hatırı sayılır bi ordudur nasıl bir göz dağı veremez bu devede kulak bile olmayan bi avuça... aylar önce boş dağları bombalayıp bombalayıp geldik geri rahatmıyız şimdi...bitti mi...
vatan sağ olacak tabi...olmalı...

Üfürükten Prenses dedi ki...

hepinize kıymetli yorumlarınız ve duyarlılığınız için çok teşekkür ediyorum arkadaşlar..
bugün 17'ye yükseldi şehit sayısı..dramatik tablolarla,cenazeler defnedildi..

utanması gerekenler yüzler,yüzleri kızarmadan açıklama yaptı.. yapıla yapıla acil bir kaç toplantı yapıldı..

şu an da bile şehit olacaklarını bile bile gözlerini kırpmadan bir çok kardeşimiz bizleri bekliyor,bizleri koruyor..

elimizden ne gelir ne yapmak gerekir bilmiyorum..
çaresizlikten nefret ediyorum..

Related Posts with Thumbnails