Sıkıcı Günler..

kendimi deli dana gibi oraya buraya atıyorum..

gece erken bitsin diye erken yatıyor ama bu sefer de sabah çok erken kalkıyorum.. koşmaya gitmiyorum artık.. gücüm yok,gidersem yığılıp kalacakmışım gibi geliyor..

kuaföre gittim bende.. ne kadar sıradan değil mi yaptıklarım.. biraz canın sıkılınca kendisiyle oynamaya başlıyor insan.. uzun zamandır hatta çocukluğumdan beri belki gittiğim bir yer.. oldukça içten bir hanım kuaförüm..

oturtuğum koltuğa.. hoşbeşten sonra..saçlara geldi sırada.. aynadan kendime bakıyorum düşünün o halinizi.. boynunuza bağlanan adı her neyse işte o şey ne kadar komik göründüğünüzü düşünün..

ne kadar çabuk uzuyor saçların dedi.. her zaman ki gibi kesiyoruz değil mi? hayır dedim.. herzaman ki gibi kesmiyoruz.. kafana göre takıl.. isterse tavuğun bir tarafına benzesin ama artık "bana" benzemesin.. "ya pardon üfürük ama hasta falan mısın sen? ışığın gitmiş bebeğim senin,neyin var " dedi?

o öyle dedi ya,düştüğünde ağlamayan ama siz ahh,uff dediğiniz de avaz avaz bağıran bir çocuk gibi.. duygulandım.. birden birkaç saniye içinde gözümden bir hatta birbuçuk damla döküldü.. cevap veremedim.. uzatmadı o da..

25'den iki gün önce gün almış bir genç bayan olarak şimdiki halimi görseniz bir de uzaktan görseniz taş çatlasa 16-17 bu kız derseniz.. kafasına göre kesti manyak ama güzel oldu .. kahküllerim var dana gibi.. saçlarımda omuz hizamda.. değiştim en azından.. ama anlatacak,gösterecek,beğenecek misin acaba diyecek.. "ben seni her halinle seviyorum" diye cevap alacak biri yok..

ne yapsam kendimi tam olarak oyalayamıyorum,hep bir yanım eksik kalıyor.. artık korkmaya da başladım.. "arar o eşşek kafalı" diye teselli edenlere de inancım azaldı..

mutsuzum.. ne yapsam kurtulamıyorum..