Bayram Gelmiş Neyime..

benim her işim böyledir zaten.. her mevzuda mevzunun böyle coşkusu bitince yetişirim ancak..işte bayram muhabbeti.. bayram üstüne yazacak birkaç şeyim vardı ama kaldı.. bende garip bir şekilde blogu gündemle birlikte götürme derdi var.. yani aman kaçmasın aman geri kalmayalım derdindeyim.. ama kaçırdım hem gündemi hem blog alemindeki aksiyonları ;) yine bir ara vermek zorunda kaldım,bu kez teknik nedenlerden dolayı..

sevgili Melebek arkadaşımız beni mimlemiş,sağolsun.. ama bayram coşkum gittiği için ancak nacizane bugün karaladıklarımla idare edeceğiz..bayrama has duygularımı hiç yaşayamadım bu bayram..

tebdil_i mekan'da ferahlık vardır diye düşünüp mekan değiştirdiğin geçen haftanın ardından biraz da bayram vesilesiyle yuvama döndüm..orada yazmıyordum,yazmak istemiyordum..vaktim de olmasına rağmen,zihnimi tamamen başka bir konuya öylesine odaklamıştım ki muhtemelen yazsam da saçmalayacaktım..dürüst olayım her zaman iş yapacak ;) bir kaç yazım var köşede zula ama onları da yayınlamak istemedim.. millete bayat ekmek satan bakkal gibi hissedecektim kendimi, vazgeçtim.. ee onları yayınladığında onların bayat olduğunu nasıl anlayacağız derseniz? sanmıyorum muhtemelen düzenleme yapar yayınlarım bişeycik anlamazsanız ;)

aslında eve döndüğümden beri yaşadığım ve bugün bayramın ilk günü zirveye ulaşan kabus sinyallerini ben evde değilken vermişti(orhan pamuk cümlesi gibi oldu ya,masumiyet müzesini okudum da psikolojim bozuldu,uzun cümle kurma zorunluluğu hissediyorum :) ayrıca değineceğim,ayrı bir yazı olarak..)

annem beni aramış; üfürükten prenses ,biz bilgisayarı akşam kapattık,sabah açtık,internete giremiyoruz demişti.. böyle bir durumda aklıma gelen tüm senaryoları düşündüm..uygulamaya çalıştık fakat annemin engin bilgisayar bilgisi kafi gelmedi :) annem daha önce de yaptığı gibi muhtemelen yaptığı enteresan bir işlemle bilgisayarı çıkmaza sokmuş fakat bunu bir yenilgi olarak adlettiği için bana söylememeyi yeğliyordu.. evet,bilgisayar ile ilgili pürüzlere oldukça sert tepki veriyorum ama sorunun kaynağının da ne olduğunu bilmeden sorunu telefondan çözemiyordum.. velhasıl o mevzu öyle kaldı..

erteleye erteleye bayram gününe kaldı.. bayram da bir işim olduğundan değil de daha çok sıkıldığımdan belki bilgisayara da daha çok ihtiyacım oluyor..bayram günü benim özellikle de ramazan ayının ertesinde gelen bayramın en önemli anlamı "bayram sabahı kahvaltısı"dır hatta brunch'ı denilebilir.. zira bu kahvaltıyı uzatabildiğim kadar uzatırım ki bu kahvaltı babanın namazdan dönmesiyle başlar olası misafir ziyaretine kadar devam eder..

bayram şerefine, minik bir arkadaşımızın bayram mesajını yayınlamak istedim ;) kendisi en küçük okuyucum ..

bir de bayram da çikolata,şeker tatlı ve türevleri maddeleri tüketme çılgınlığım var ki gerçekten sinir bozucu.. çünkü ben normalde de bu tür şeylere uzak kalabilen biri değilim.. yani iki gün yemezssem üçüncü gün kesin abur-cubur birşey yerim,ayın malum günleri(?) bazen sadece abur-cuburla beslenirim.. böyle birinin bayramda afrikadan gelmiş gibi çikolata yemesi sanırım tamamen bayram psikolojisi..

işte bir şekilde blogla yine kısa bir ayrılık yaşadık..artık nazar olduğunu düşünüyorum..ayy şimdi okuyan birileri "ne yazıyorsun da nazar değecek sana cacık" diyeceklerdir eminim.. cevabım şudur: yazarak rahatlıyorum biri galiba bunu kıskanıyor.. kafam da biri var ama neyse mübarek gün günahını almayayım.. yok yok alayım:) zat_ı muhterem! geçen gün,blogu tek bir kez bile okuma nezaketinde bulunmayan erkek arkadaşım tıkanan bir konuşma esnasında: git bloguna yaz,rahatlarsın benimle konuşmaktan çok oraya yazmaya ihtiyacın vardır gibilerinden saçmasapan bir laf etti.. blogu kıskanıyor olamaz değil mi? hayır,hayır olamaz..

Bayramın ikinci günü.. normal günlerden bugünü ayıran tek şey evde pijama terlik duruşumun rahatsızlığı her an misafir gelme stresiyle ayy biri gelirse ne giyeceğim ya problemi..zat_ı muhterem'in beni unutması da ek olarak bayram şekeri galiba.. adamı yalvar yakar bayramda ailesiyle olsun diye ailesinin yanına gönderip bayramda beni arayanın annesi olması nasıl bir çelişki değil mi? acaba ailesi daha mı çok seviyor beni..

bayramları artık sevmiyorum.. sahte gülümsemeler canımı sıkıyor.. yoruluyorum rol yapmaktan..birini gerçekten görmenin zevk verdiği günler çok eskide kaldı.. bayram için alınan kıyafetler,bayram gezmeleri,şeker toplamalar,arefe günü banyosu bunlar sadece hoş birer anı,doğmamış çocuğuma acıyarak geçiriyorum bu bayramı..