Ben Seni Arayamam..

aradı,aramadı mevzusu hep kafamı kurcalamıştır.. aramak-aranmak,aranılan veya arayan olmak ne kadar da mühim kavram ve sıfatlardır..şimdi erkek arkadaşınızla tartışırsınız ya da bu kadar daraltmayalım biriyle tartışırsınız.. akabinde bekleme süreci başlar,sağa sola "bak gör nasıl arayacak beni,3 gün veriyorum 3 günde aramazsa ne olayım" gibi garip iddialaşmalara girersiniz.. ya da aksine "hayır hayırr asla bir daha aramaz bak 57 dakika oldu,benim sevgilim şimdiye kadar beni 4 kere aramıştı, hiç böyle yapmazdı,kesin bitti bu sefer "dersiniz.. efsaneler anlatılır mesela "bizim funda var ya ayrıldı sevgilisinden çocuk tammm tamınaaa 62 gün sonra aramış ve evlilik teklifi yapmış" gibi

herşey aramak üzerinden.. ilişkiniz nasıl gidiyor diye sorduğunuzda bir kıza" sorma ya hergün işte maaş bağlamışım gibi arayıp 2 dk konuşup kapatıyor,bilmiyorum sona yaklaşıyoruz galiba,geçen de sadece msj atmış,iyi geceler demiş,artık sevmiyor beni gibi cümlelerle cevap verebilir size..

peki önceleri insanlar birbirlerini nasıl sınıyorlarmış ,bunu merak ediyorum..cep telefonundan önce ya da ne bileyim iletişim sektörü böyle teknolojinin gözüne vurmamışken.. neye göre kapris yapıyorlardı insanlar?

bu kızlara has bişey zaten,erkekler bu konunun farkında dahi değiller,zira farkında olsalar ,ilişkilerin can damarı olduğunu bilseler,aramama inadında olmazlar.. bende potansiyel santral olma heveslisiyim,susmasın telefonum arasın,mesaj gelsin,bişey olsun içinden ufo çıksın sürekli bir aktivite olsun..hissedeyim ki bak şekerim bütün gün aklım sendeydi,senden bin kıymetsiz onca saçmasapan şeyi kafama takıp seni unutmadım..elbette ilişkiler fedakarlıkla yürüyor,böylesi isteklere karşılık geliyor ve ya bazen gelmiyor.. bazen konuşmamak en iyisi oluyor,olsun ben kavga etmeyi de iletişim yolu görenlerden olduğum için..bugün de kavga ettik ama görüştük mantığındayım..

ama artık duruldum,bu kadar mesele yapmıyorum bu mevzuyu ya da ben durulmadım da işler benim istediğim kıvama geldi bilemiyorum.. aştım,aştık belki de.. bişeyleri dışardan görebilmek için,dairenin dışına çıkmak gerekiyor.sevgiyi bir sürü böyle saçma sınavdan geçirmektense daha büyük sağlam sınavlardan geçirmek gerekiyor(muş) sizi,sırf siz mutlu olun diye arayan birinden çok içten arayan bir sevgili çok daha makbulmüş,ve kızların hepsi mevzu arama-aramama olunca psikopatmış :P

bi de şöyle kızlar vardır.. aranılmakla hava atan cinsler..yani aranılmanın ama karşılığında aramamanın verdiği hazzı yaşayanlar.. "ben hiç aramam,hep o arar,nesini arayım,merak etsin dursun" mantığındakiler bunlarında tam bir ilişki yaşadığını hiç sanmıyorum..yani bu taktiksel bir savaş aramak madem mühim bişey ,bu aşşalık şeyi ben yapmayacağım savaşı galiba..

düz bir mantıkla,insan birini neden arar?
merak ettiği için,neden merak eder değer verdiği için,neden değer verir sevdiği için?
bu saadet halkasını çözmek çok mu güç acaba erkekler için..?

bir erkek evde,ilişkide tam bir huzur istiyorsa,o telefon denen aleti kullanmayı öğrenecek,üşenmeyecek,gurur yapmayacak,azıcık dolma parmaklarını ve çenesini yoracak..